Historie życia świętych i błogosławionych Kościoła Katolickiego głęboko wiążą się ze zwyczajami i przedmiotami liturgicznymi. Jednym z najważniejszych naczyń poświęconych pamięci świętych jest relikwiarz. Zadaniem tego liturgicznego naczynia, będącego różnego kształtu i różnej wielkości, jest przechowywanie fizycznych śladów życia danej osoby. Może to być np. krew, włos, kawałek odzieży – w tym sutanny lub habitu, jeżeli ogłoszony święty był księdzem lub zakonnikiem/zakonnicą.

RELIKWIARZ JANA PAWŁA II A KULT

Jednym z najbardziej znanych polskich świętych jest Jan Paweł II. Najcenniejszą, fizyczną pamiątką jest jego krew przechowywana w relikwiarzach różnych części Polski oraz świata. Umieszczenie kropelek krwi w relikwiarzu służy modlitwie i oddawaniu kultu, ponieważ wiara w obecność świętych jest w Kościele Katolickim istotna i często praktykowana. Wzory życia świętych mogą stanowić inspirację do przemiany i poprawy swojej indywidualnej sytuacji rodzinnej lub społecznej.

Relikwiarz Jana Pawła II znajdujący się w kościołach, przy okazjach ustanowionych przez poszczególne parafie, używany jest do błogosławieństwa wiernych lub udostępniany do ucałowania – na znak pamięci oraz czci. Praktyki między parafialne pozwalają również na wzajemne wypożyczenia i pielgrzymowanie relikwiarza. Wiąże się to zwykle z przygotowaniem konkretnego czasu i działań budujących daną wspólnotę.

Relikwiarz Jana Pawła II traktowany jest z szacunkiem i uwzględniany również przy procesjach i uroczystościach kościelnych. Samo przyjęcie relikwii związane jest z podniosłym wydarzeniem, w którym uczestniczą zaproszeni hierarchowie wraz z wiernymi i gośćmi. Tak zwane “przywitanie relikwii” ma zawsze w parafiach charakter ceremonialny i zapisywany jest w historii parafii jako bardzo ważny moment. Następujące dalej modlitwy i powszechny kult relikwii może przynieść zmiany, którymi wierni zobowiązani są dzielić się pośród świata.

JAK WYGLĄDA RELIKWIARZ?

Wykonanie relikwiarza, podobnie jak wykonywanie innych przedmiotów w chrześcijaństwie, musi skupić się na trwałości i odporności na zniszczenia zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Do produkcji relikwiarzy używa się więc metali szlachetnych, w tym głównie złota. Relikwiarz może przybierać formę monstrancji, dzięki czemu przedmiot kultu zostaje wyeksponowany i dostępny oczom wiernych. Praktykuje się również skrzynki i puszki przechowujące szczątki zmarłego. Forma i wykonanie relikwiarza zależą tak naprawdę od przedmiotu lub ciała poddanego przechowaniu. Dostępne są w sklepach z dewocjonaliami i artykułami liturgicznymi – stacjonarnie i przez internet.